Hoe meer ik lees over Human Design hoe meer het me intrigeert. Behalve dat het lezen over mijn eigen design een feest der herkenning is en je jezelf beter leert kennen, is het voor mij ook ondersteunend aan een gedachtegoed waar ik graag in wil geloven. Ben je benieuwd waarom ik zo enthousiast ben over Human Design? Lees dan vooral verder.
Iedereen is even waardevol, op zijn eigen manier
Human Design beschrijft dat ieder zijn eigen rol te vervullen heeft, op zijn eigen unieke manier (design). Zo is ieder persoon een puzzelstukje van het grotere geheel, en heb je elkaar ook echt daadwerkelijk nodig. De een is niet beter dan de ander. Als Generator kan ik bijvoorbeeld goed dingen afmaken, maar heb ik dingen nodig om op te kunnen reageren. Een Manifestor kan juist als geen ander nieuwe dingen initiëren, maar is minder goed in het afmaken. Dus we hebben elkaar nodig. Volgens Human Design zou, als iedereen in de wereld volgens zijn design zou leven, de wereld in perfecte balans zijn. Dat vind ik een hele fijne gedachte. Je mag volledig zijn wie je bent, en daar is ruimte voor. Sterker nog; dat is wat de wereld nodig heeft.
Zo zijn er een aantal van mijn ‘minder leuke kanten’ die ik door Human Design in een nieuw daglicht ben gaan zien. Ik ben bijvoorbeeld erg kritisch, en zie snel waar dingen beter kunnen. Dit staat letterlijk in mijn design beschreven. Om dat zo in mijn design terug te zien, gaf me al iets meer rust. Het blijft een kant waar ik niet trots op ben, en die ik probeer te onderdrukken. Ik wil niet ‘die persoon’ zijn. Ik vind het zelf ook niet leuk om met iemand te zijn die gelijk je ideeën afschiet. Human Design helpt me inzien dat die eigenschap, mits goed ingezet, ontzettend waardevol kan zijn. Dit helpt me een stukje verder naar zelfacceptatie: er is ook ruimte voor dit stukje van mij.
Dingen mogen moeiteloos gaan
Als je volgens je design leeft, gaat alles een stuk moeitelozer. We zien dan ook vaak dat jonge kinderen veel meer volgens hun design leven. Ze zijn nog niet geconditioneerd door de wereld om ons heen. Op je beurt wachten, niet zo luid zijn als je in de tuin speelt, eerst nadenken voordat je iets doet, ken je plek, niet alles is nou eenmaal leuk in het leven, hup gewoon doorzetten.
Als kind kwamen ook bij mij dingen aanwaaien: ik deed moeiteloos wat ik leuk vond. Juist die dingen gingen makkelijk: ik kon me er in verliezen en was dus in flow. Dit is een energie waarin het leven veel leuker, lichter en makkelijker is. Veel minder in je hoofd, en veel meer in je lijf. Spelen, doen.
In mijn volwassen leven ben ik dat kwijtgeraakt. Ik ben veel te serieus geworden, en til aan alles heel zwaar. En daar ben ik een beetje klaar mee. Ik ben klaar met dat alles in het leven maar een struggle moet zijn, en dat je altijd hard moet werken. Het heeft me tot dusver niet veel gebracht. Ja, een depressie en een bijna-burnout. Hoewel ik (nog steeds) sterk geplaagd word door de overtuiging dat je hard moet werken voordat iets het ‘waard’ is, en dat het je vooral niet mag komen aanwaaien, is de Human Design gedachte degene die ik wil geloven: het kan én mag makkelijk en moeiteloos gaan. Juist dáár zit het goud.
Alle grote dingen die ik heb bereikt (die heus wel ‘werk’ kostte maar niet zo voelde), flowden als vanzelf. Zo heb ik met een salsa showteam op het NK salsa gedanst, heb ik de HEMA ontwerpwedstrijd publieksprijs gewonnen, en beide gingen zonder er ‘hard’ voor te werken. Het gebeurde gewoon. Dit zorgde er overigens ook voor dat ik het vervolgens niet op waarde schatte, want volgens mijn oude overtuiging is het namelijk pas waardevol als het moeilijk ging. 🤦♀️
Human Design geeft mij handvatten om die moeiteloosheid te herontdekken. Hoe moeitelozer je leven stroomt en flowt, hoe dichter je bij je eigen design leeft. Dat lijkt me een top idee om na te streven. Daar wordt het leven leuker van.
Je mag vertrouwen op je lichaam
Ik geloof sterk dat ons lichaam intelligentie bevat waar we nog geen gebruik van maken. Ik denk dat het lichaam heel goed weet wat goed voor haar is, als we er maar naar luisteren. Daarnaast heb ik een diep respect voor het zelfhelend vermogen van het lichaam. Ik geloof dat als we onszelf uit de weg gaan, dat je de ruimte geeft voor je lijf om te doen waar ze goed in is.
Het stukje ‘jezelf uit de weg gaan’ is wat mij betreft dan ook vooral dichter bij jezelf komen. Minder doen-alsof, minder leven volgens de verwachtingen van anderen en ook zeker méér doen waar je zelf heel blij van wordt. Ik geloof dat die energie positief effect heeft op de helende processen in je lichaam waardoor je uiteindelijk gezonder wordt en blijft.
Hoe meer je volgens je design leeft, hoe beter je kunt aanvoelen en begrijpen wat je lichaam je teruggeeft. Niet alleen beslissingen kan ik afwegen door te luisteren naar mijn lijf, maar ook vage klachten, pijn, en zelfs ziekte. Deze zijn een signaal van je lichaam dat er iets niet goed gaat, of dat je niet volgens je design leeft. Hoe dichter je bij jezelf staat, hoe beter je die boodschap kunt ontcijferen en je lichaam vervolgens kunt geven wat het nodig heeft.
Zelf ont-wikkeling
Een groot deel van dat proces om dichter bij jezelf te komen is wat mij betreft ook zelf ont-wikkeling. Je ontdoen van alle bullshit en verhalen die je de afgelopen jaren hebt aangenomen als waarheid. Of dat nou is dat je hard moet werken om waardevol te zijn, dat je slecht met geld bent of dat je niet het intelligente type bent. Allemaal onzin die je along the way hebt aangeleerd om als waarheid aan te nemen, die we dus ook kunnen ont-leren. We zijn ons er vaak niet van bewust hoe ver deze verhalen doorwerken in je leven. Zo kan een zo’n hardnekkig verhaal behoorlijk wat roet gooien in je ervaring van geluk, of in de beslissingen die je neemt. Veelal houden deze overtuigingen ons klein waardoor je niet je potentieel leeft. In het Engels heten ze dan ook limiting beliefs.
Human Design helpt mij om inzicht te geven in je ‘ware zelf’. Het geeft daarmee gelijk handvatten om te ontdekken waar je verhalen hebt aangenomen die niet zozeer bij je passen. Omdat Human Design een systeem is waar ze vooral aansporen om te experimenteren geeft het je een soort free pass om te gaan ontdekken welke verhalen wél waar voor jou zijn, en hoe dat voor je voelt. Zodat je uiteindelijk je oude zelf ont-wikkelt, en je nieuwe (of eigenlijk; originele) zelf weer naar voren komt.
Conclusie
Al met al vind ik het gedachtegoed van Human Design heel tof, omdat het een wereldbeeld schetst waar ik graag in wil geloven. Iedereen is even waardevol en kan op zijn eigen unieke manier bijdragen. Ik ervaar het systeem als empowering en helpend op het gebied van zelfacceptatie. Daarnaast inspireert het mij om een leuker, makkelijker en soepeler leven te leiden. Wie wilt dat nou niet?
Ik vind het fijn dat Human Design goed samengaat met andere dingen waar ik in geloof. Het sluit bijvoorbeeld naadloos aan op de Law of Attraction en de intelligentie & zelfgenezend vermogen van het lichaam. Dus daar hoef ik niet in te kiezen wat ‘de waarheid’ is. Het vult elkaar aan.
Ondertussen is het ontdekken, leren en vervolgens het leren volgen van je eigen design echt wel een proces. Daar zal ik de komende jaren zeker nog zoet mee zijn. Sowieso zeggen ze binnen Human Design dat het zo’n 7 jaar duurt om te deconditioneren. Dus ik heb nog wel even ;).
Ben je nieuwsgierig geworden en wil je gaan ontdekken wat Human Design voor jou kan doen? Boek een reading, of start hier.
